آینه های شفاف چگونه فرزندان خود را تربیت نکنیم

قصد ندارم شما را بترسانم يا نصيحت‌تان كنم و از اين طريق به مطالعه‌ي كتاب و تربيت فرزند وادارتان كنم. راهي كه به شما معرفي خواهم كرد به‌خودي خود داراي نشاط و انگيزه‌ي مثبت هست كه مجبور نباشم از اين روش‌ها استفاده كنم؛ ولي اين سؤال همچنان در ذهن ما باقي است كه چرا آن فرشته‌ي پاك و معصوم، امروز آن هيجان سابق را به ما نمي‌بخشد؟! شايد هم اين ما هستيم كه ديگر قادر نيستيم مانند زمان تولد فرزندمان با ديدن او هيجان‌زده و شاد شويم؟ چه چيزي بين ما و فرزندمان مانع شده است كه ديگر نمي‌توانيم جنبه‌هاي مثبت او را ببينيم و هر لحظه درباره‌ي او سخن بگوييم؟ چرا به جنبه‌هاي منفي او بيش از جنبه‌هاي مثبتش توجه‌ مي‌كنيم؟ چرا هر لحظه ترس ما نسبت به او بيشتر مي‌شود و تمام فكر و ذكرمان نصيحت و كنترل او است، به نحوي كه ديگر آسايش و نيازهاي خودمان را فراموش مي‌كنيم؟