رهایی از حملات پنیک و اختلالات اضطرابی وابسته به آن

بخشی از کتاب:

من اولین حمله پنیكم را در اكتبر 1980 تجربه كردم وآن شروع یك انحطاط بود كه تا اواسط سال 1984 ادامه داشت . مانند همه ما ، بهبودی برای من غیر قابل درک و دسترسی بود . چیزی كه من می خواستم این بود كه یک روز صبح از خواب بیدار شوم و ببینم كه این اختلال از بین رفته ، تمام شده ، پایان یافته ، در سرزمین كابوس ها ناپدید شده و هرگز باز نمی گردد . من برنامه مختصری برای کمک به خودم داشتم و آن را به حال خود واگذاشته بودم كه چگونه بهبود یابم .
در ژانویه 1981 در تلاش برای بدست آوردن آرامش ،آموختم كه چگونه مدیتیشن كنم. اما این آرامش تا سال 1982كه شروع به انجام منظم و دائمی مدیتیشن كردم تحقق نیافت . من دركی از تاكید در انجام اصولی مدیتیشن نداشتم . تمام آن چیزی كه در ابتدا می دانستم آن بود كه مدیتیشن قادر است مرا از حملات پنیک دائمی و اضطراب، در طول روز در امان نگهدارد . اما مدیتیشن یک مفر و راه گریز نیست . آنچه كه من در آن زمان نمی فهمیدم آن بود كه مدیتیشن در حقیقت قدیمی ترین تکنیک رفتاری در جهان می باشد . از آن پس مدیتیشن معلم من شد . در طول تمرینات روزانه ام از این آگاه می شدم كه چه مقدار از استرس های دائمی من توسط افكارم به وجود آمده است . فهمیدم كه افكارم شتاب زده ، وحشت زده ، مضطرب كننده و منفی بودند . همه ما این را می دانیم ، اما من می خواستم بفهمم كه افكارم واقعاً چگونه بسیاری از علائم و استرس های دائمی را بوجود می آورند .