تجارت جهانی ۱۰: بازی مذاکره

اما، صرف ورود در عرصه‌ی تجارت جهانی به معنای حصول این دو هدف مهم نیست. واقعیت امر این است كه سهم بری اقتصادها از تجارت جهانی، و همین‌طور بنگاه‌ها، بسته به ظرفیت‌های فن شناختی آن‌ها متفاوت است. اقتصادهای با فن‌آوری بالاتر قادر به اختراع و ابداع و در نتیجه تولید و عرضه‌ی كالاهای نوینی با ارزش افزوده‌ی بالاتر هستند. این اقتصادها توانایی حضور در مراحل اولیه‌ی معرفی و بلوغ محصول در بازار را دارند. زمانی كه بازار براثر افزایش عرضه و تعداد رقبا اشباع می‌شود و قیمت كاهش می‌یابد، چنین اقتصادهایی، محصول جدیدی با ارزش افزوده‌ی بالاتری روانه‌ی بازار می‌كنند و به این صورت انباشت سود و ثروت و همین‌طور ابداع و اختراع به پیش می‌رود. علاوه بر این، تأمین شرایط زیرساختی و پشتیبانی مناسب و در نهایت تأمین حلقه‌های مختلف زنجیره، از تولید تا مصرف در بازارهای جهانی، نقش بسیار مهمی در نفوذ به بازارهای جهانی و تقویت قدرت رقابتی دارد كه این اقتصادها به خوبی از عهده‌ی آن‌ بر می‌آیند. این نكته نیز مرتبط با مفهوم و نظریه‌ی موسوم به «مزیت رقابتی» یا «سیاست استراتژیك تجاری» است كه طی دو دهه‌ی اخیر توسط نظریه‌پردازانی چون مایكل پورتر و پاول كروگمن ساخته و پرداخته شده است. از این رویكرد، علاوه بر توانایی برای تولید كالاها و خدمات با قدرت رقابتی بالا كه مستلزم پیش شرط‌هایی چون تحقیق و توسعه‌ی بسیار قوی و هدایت راهبردی كارآمد دولت است، آگاهی بسیار تخصصی و فنی از تغییر و تحولات موجود در بازارهای جهانی، ساز و كارهای نفوذ در بازارها، روش‌های مذاكره و چانه‌زنی، روش‌های انعقاد قراردادهای موردی، جزییات بازارها به تفكیك منطقه‌ای و كشوری، روش‌های بازاریابی و تبلیغات به تفكیك كالایی و خدماتی، و استفاده از ابزارها و فنون نوین تجاری از جمله اینترنت، و غیره، نقش بسیار مهمی در موفقیت تجاری دارد.