دانشگاه زندگی (فروردین)

به قول يكى از آدماى خوب، دنيا گرده و جايى كه پايان به‎نظر مى‏رسه، شايد نقطه‏اى براى شروع باشه. جايى كه خيال مى‏كنى ديگه نمى‏تونى ببخشى و كار تمومه، ممكنه با بخشش، دنياى تازه‏اى پيش رو داشته باشى.

بخشیدن ممكنه همون آرامش گمشده‏اى باشه كه ما درصدد يافتن اونيم. اگه رفتار ناراحت‏كننده‏ى گذشته رو به امروز خودت انتقال دادى و از اون ناراحتى، بدون كه به آيين و روش‏هاى بخشیدن نيازمندى، چون رنجش‏ها، دلخورى‏ها، عادت‏هاى مخرب و هر چيز ديگه‏اى كه در ارتباط با نبخشيدن و صلح نكردن با گذشته باشه، مانع اصلى بر سر راه لمس زندگى سعادتمندانه‏س.

به اعتقاد من بخشش نبايد بنابه‌دستور مذهبى و توصيه‏هاى ديگران صورت بگيره. بخشش واقعى و مؤثر وقتى ممكنه كه فرد با شناخت ريشه‏هاى رفتار غلط و آسيب‏رسان ديگران، بتونه اونارو درك كنه و ببخشه. چون ما براى كامل شدن، براى دوست داشتن خود و براى خلاص شدن از بار سنگينى كه بر ذهن خود داريم، به بخشش نيازمنديم.