چرا زنان حرف می زنند و مردان فرار می کنند

اجازه دهيد بحث را با طرح پرسشي از خانم‌ها شروع كنيم. اگر شما به همسرتان بگوييد: «عزيزم، بايد با هم درباره‌‌ي روابطمان صحبت كنيم.» به نظر شما چه اتفاقي خواهد افتاد؟

اگر همسرتان به شما جواب دهد كه: «من فكر مي‌كردم تو هرگز چنين درخواستي نخواهي كرد!» يا «من براي در ميان گذاشتن احساساتم با تو، لحظه‌شماري مي‌كردم و دوست داشتم از احساسات تو مطلع شوم و بدانم تو چه انتظاراتي داري!» در اين صورت، هيچ يك از شما نيازي به مطالعه‌ي اين كتاب نداريد. اما بيشتر خانم‌ها احتمال مي‌دهند كه همسرشان با شنيدن اين درخواست، دستپاچه، ناراحت يا عصباني شود و حالت تدافعي به خود بگيرد يا چشم‌هايش را به اطراف بچرخاند يا به‌كلي سكوت كند؛ و اغلب، بيشتر مردان در برابر اين درخواست احساس مي‌كنند براي جرمي كه مرتكب نشده‌اند، قرار است مجازات شوند. بدون شك، شما نيز چنين مكالماتي با همسرتان داشته‌ايد. در اين صحبت‌ها، زن خط‌مشي خود را مي‌شناسد و مرد خط‌مشي خود را و هميشه اين بحث‌ها به جايي بدتر از نقطه‌ي شروع‌ منتهي مي‌شود. به همين دليل، تعجبي ندارد شش كلمه‌اي كه مردان از آن بسيار وحشت دارند، اين جمله باشد: «عزيزم! بايد با هم صحبت كنيم.»