بازگشت به عشق

در جامعه امروزی ناگزیر از آن هستیم که به ازدواج به مثابه یک «جعبه» بنگریم. در ابتدا برای خود همسری برمی‌گزینید، سپس از دیواره‌ی جعبه بالا می‌روید. بعد از آن که مجالی یافتید تا در آن سکنی گزینید، برای اولین بار به «هم جعبه‌ای» خود نگاهی می‌اندازید. اگر آن‌چه را که می‌بینید بپسندید، آن‌جا می‌مانید. در غیر این صورت مجددا از دیواره جعبه بالا می‌روید و به دنبال همسر دیگری همه جا را زیرپا می‌گذارید. به عبارت دیگر ازدواج حالتی ثابت و بدون تغییر در نظر گرفته می‌شود، به طوری که موفقیت و شکست آن نیز بسته به قابلیت و توانایی شما در  جذب شدن به همسر مناسب و ایده‌آل خواهد بود. در این میان تنها راه چاره‌ای که برای یک ازدواج «ناشاد» وجود دارد و – حدود پنجاه درصد از زوج‌ها نیز همین راه‌حل را برمی‌گزینند، - این است که طلاق بگیرند و با امید به این که همسر بهتری خواهند یافت، مجددا همه چیز را از سر بگیرند.

عارضه‌ای که در رابطه با این راه‌حل وجود دارد، درد و رنجی است که در نقل مکان کردن از این جعبه به آن جعبه، تقسیم متعلقات و بچه‌ها، دست شستن از رویا‌هایی که روزگاری برایتان عزیز و گرامی بودند، بی‌میلی و اکراهی است که نسبت به نزدیکی و صمیمت خواهید داشت. ترس از شکست در ازدواج بعدی و از همه مهمتر، تخریب روحی و ضربه عاطفی‌ای که به ساکنین دیگر این جعبه وارد می‌شود: بچه ها. بچه‌هایی که با این احساس گناه  برزگ خواهند شد که گویی در جدایی والدین خود نقش داشته و لذا مسئول وگناهکار هستند و همواره در این تردید خواهند ماند که‌ آیا هرگز خواهند توانست عشق پایدار را تجربه کنند یا این که سرنوشتی شبیه پدر و مادرشان خواهند داشت.

این کتاب روزنه‌ای امیدوارانه‌تر و دقیق‌تر را به سو­­­ی روابط احساسی می‌گشاید. ازدواج حالتی ایستا و راکد آن هم بین دو شخص تغییر ناپذیر نیست. ازدواج سفری روانی و روحی است که با شور و حال و سرمستی جذب شدن آغاز شده و مسیر خود را از  میان گدرگاه ناهموار و پرپیچ و خم «خودکاوی» و «خودشناسی» ادامه می دهد و نهایتا به خلق کانونی صمیمی، شاد و همیشگی می‌انجامد. صرف نظر از این که این دید و نگرش خاص توانایی‌ها و امکاناتی را که به شما ارائه می‌دهد، درک کنید یا به آن اعتقاد چندانی نداشته باشید، خوشبختی شما نه به پیدا کردن«همسرایده‌آل» بلکه به میزان تمیل شما به کشف و درک بخش‌های پوشیده و پنهان وجودتان بستگی خواهد داشت.