آخرین پیمانه

بان داستان یکی از شیواترین و به یادماندنی ترین روش ها محسوب می شود و از دیر باز استفاده می شده است.

رمان  عاشقانه...جنجالی...ستايش انگيز...عاطفی

رمانی از ولادیمیر نابوکف. این رمان از یک مقدمه، چكامه‌ای شامل نهصد و نوده و نه مصرع، در چهار بخش، یک تفسیر و یک فهرست اسامی تشكیل شده است. 

رمان نخل های مردابی نوشته ماندا معینی (مودب پور)

یلدا تنها دختر یکی یکدانه خانواده است.در رشته مهندسی مکانیک تحصیل می کند و خواستگاران زیادی دارد ولی با کمک و حمایت پدرش که استاد دانشگاه است به همه آنها پاسخ منفی می دهد.تنها به این علت که به مسعود پسر عمه اش فکر می کند و تنها کسی که می تواند او را خوشبخت کند مسعود می باشد.مسعود که تحصیلاتش را تا دیپلم ادامه و پسر خوش صحبت و خوش تیپ است می تواند یلدا را به آرزوهایش نزدیک کند.

هنگام شانه کردن موهایم، رشته‌های نقره‌ای را لابه‌لای گیسوانم می‌بینم و آن‌ها را لمس می‌کنم. موهای نقره‌ای من، نشانه‌های راه پرفراز و نشیبی هستند که در زندگی پیمودم... 

خواننده‌ی عزیز، میچ آلبوم در کتابی که پیش رو دارید بار دیگر درباره‌ی مرگ و زندگی و فرصتی نوشته که میان این دو بی‌نهایت در اختیار آدمی گذاشته شده است. زمان‌دار آخرین اثر هنری و تأثیرگذار میچ آلبوم است که باز هم انسان را به عمق مفهوم زندگی می‌برد. به گفته‌ی او، «اگر فکر کنيم هر روز روز مرگ ماست، آن وقت به زندگی طور ديگری نگاه خواهيم کرد.» 

رمان ارتباط نامربوط از مهرنوش صفایی

رمان انزوا نوشته ماندانا معینی (مؤدب پور)

رمان چند روز ابری ماندانا معینی (مودب پور)

اکرم خانم دردمندانه فقط نگاه کرد، ولی همایون به سمت کتی چرخید و با قاطعیت گفت: «هیچ‌وقت برا مردم بد نخواه کتی، هیچ‌وقت!»

کتی زیرچشمی و عصبانی نگاهی به همایون کرد و گفت: «حالا ببینم خودت میری کی رو می‌گیری؟ آی بخندم من روز عروسی‌ات…آی بخندم…حالا همدیگررو می‌بینیم.»

اثری نو از مودب پور که باید بخوانید

زمستان امسال تهران مثل سال‌های قبل نبود. سرمای خشک بدون برف، تمام مردم را در حسرت یک برف زمستانی باقی گذاشت! حال و هوای تهران بیشتر به یک پاییز سرد و خشک شبیه بود تا زمستان. 

به یاد می‌آورم که در هر لحظه از زندگی‌ام نیروهای آسمانی مرا در بر گرفته و به یاریم شتافته‌اند...

ویلی دو سال از من بزرگ‌تر و وارث بود، درحالی‌که من یدک بودم. این صرفاً نحوه اشاره مطبوعات به ما نبود ــ اگرچه قطعاً چنین بود. مختصرگویی وارث و یدک، اغلب توسط پدر، مادر، پدربزرگ و حتی مادربزرگ استفاده می‌شد.

رمانی خواندنی از مهرنوش صفایی