یدک

رمانی شگفت‌انگیز و سرشار از پیام که می‌تواند پدیده‌ی جدید نشر جهانی باشد. داستانی روشنگر و احساسی؛ پیروزی‌نامه‌ای اندوهناک در گستره‌ی ایمان و عشق. رمانی با ماجراهای رنگارنگ به هم تنیده، هوشمندانه و مسحورکننده.

در این رمان نویسنده  قصد دارد دختری را نمایش بدهد که به خواستگاری پسر مورد علاقه اش میرود ... 

اکرم خانم دردمندانه فقط نگاه کرد، ولی همایون به سمت کتی چرخید و با قاطعیت گفت: «هیچ‌وقت برا مردم بد نخواه کتی، هیچ‌وقت!»

کتی زیرچشمی و عصبانی نگاهی به همایون کرد و گفت: «حالا ببینم خودت میری کی رو می‌گیری؟ آی بخندم من روز عروسی‌ات…آی بخندم…حالا همدیگررو می‌بینیم.»

رمان انزوا نوشته ماندانا معینی (مؤدب پور)

کتابی خواندنی از سیمین جلالی

کتاب پرفروش نیویورک تایمز فروش بیش از سه میلیون نسخه و ساخت فیلم...

کسی برای ديدار من و خيال تو

سراغ اين کاغذ‌ها آمده

 ماه بانو

ميهمان داری

دستی به سر و رويت بکش

موهايت آشفته شده

لباس دلبری‌هايت را بر تن کن

چارقد گل سرخ را روی شانه بيانداز

از حوصله شانه برای آینه قصه‌ها بگو

داستان حسادت مرا هم خودت پاسخ بده

من هم بساط دل تنگ واژه‌هايم را پهن می‌کنم

کتاب شعر از خانم مهرنوش صفایی .

کاش همه‌ی روزها، همه‌ی هفته‌ها و ماه‌ها و سال‌ها، فقط یک لحظه بود… لحظه‌ی با هم بودن ما.

کاش زندگی همیشه از جایی فراتر از قدم‌های ما، کاش زندگی از جایی آن طرف‌تر از به هم رسیدن ما… کاش تولد و مرگ، از نقطه‌ی قبل از تولد (ما) آغاز می‌شد.

در معمای لاینحل عشق گرفتار مانده‌ام. تو محبوب و مطلوبی، پیجیده در بلا و بدبختی. عاشقانه می‌خواهمت، تاب دوری‌ات را ندارم، اما مشکلاتت را چه کنم؟ نمی‌خواهم وصال محال شود. حتی اگر تقدیر برای من و تو خواب شیشه و سنگ دیده باشد، باهم می‌خواهمت. تقدیر را برهم می‌ریزم، به خاطرتو، به خاطر خودم، به خاطر عشقی که نیمه‌کاره ماند... .

یلدا تنها دختر یکی یکدانه خانواده است.در رشته مهندسی مکانیک تحصیل می کند و خواستگاران زیادی دارد ولی با کمک و حمایت پدرش که استاد دانشگاه است به همه آنها پاسخ منفی می دهد.تنها به این علت که به مسعود پسر عمه اش فکر می کند و تنها کسی که می تواند او را خوشبخت کند مسعود می باشد.مسعود که تحصیلاتش را تا دیپلم ادامه و پسر خوش صحبت و خوش تیپ است می تواند یلدا را به آرزوهایش نزدیک کند.

رمان سقوط از بالای برج ایفل نوشته زینب محلوجی

دستش را فشردم و گفتم: «مي‌فهمم چي ميگي. منم همين حسّو دارم. چند روز كه بگذره، خستگي از تنم بيرون بره ترتيبشو ميدم.» عاطفه از جا برخاست و من دوباره دراز كشيدم و پرسيدم: «امير كجاست؟» 

در یک ‌جایی از زندگی آدم‌ها تصمیم می‌گیرند روی پای خودشان بایستند. درست زمانی که شوکی به آن‌ها وارد می‌شود و دیگر برخی از دردها را نمی‌توانند پنهان کنند. درست همان زمان که دیگر نمی‌خواهند کسی از آن‌ها حمایت کند و دلواپسشان باشد.

آن‌ها گاهی از خودشان به نقطه جدیدِ دیگری کوچ می‌کنند. 

کوچ یک نوع التیام است. تغییر‌ مکان بخشِ جدایی‌ناپذیر زندگی است و رفتن از جایی به جای دیگر می‌تواند تسلی‌بخشِ روزهای تلخ گذشته باشد.

کوچ از هزارتوی روابطِ انسانی به کانونِ حلاوتِ تنهایی...

هر آدمی در زندگی‌اش زخم‌های پنهانی دارد

که اگر بر زبان بیاورد؛ مثلِ شعله‌ی آتش برافروخته می‌شوند.

امّا این زخم‌ها ماهی‌های زهرخورده‌ای هستند

که گیج و سردرگُم می‌لغزند،

و تبدیل می‌شوند به استخوانی در گلو‍!

ساعتی بعد همه چیز را فراموش كردیم و به بازی پرداختیم. تا شب همان‌جا ماندم و شب علی برای بردنم آمد و با هم به خانه رفتیم. هنوز خانه شلوغ و پر رفت و آمد بود.