همه‌ی ما، بیش از آنکه تشخیص بدهیم، محصول تفکر اطراف خویش هستیم و بخش زیادی از این تفکر کوچک است، نه بزرگ. دورتادور شما را محیطی فراگرفته است که تلاش می‌کند شما را بگیرد و تکان دهد. تلاش می‌کند شما را به خیابان فرعی بکشاند. هر روز به شما گفته می‌شود که تعداد رؤسا بیش از اندازه و تعداد بومی‌ها کمتر از اندازه‌ی لازم است. به بیانی دیگر، دیگر فرصتی برای رهبری کردن وجود ندارد، بیش از اندازه‌ی لازم رییس وجود دارد، پس به آدمی کوچک بودن راضی باشید. این محیط فوق‌العاده کوچک چیزهای دیگری نیز به شما می‌گوید. به شما می‌گوید «هرچه بادا باد» که سرنوشت آدم خارج از کنترل اوست، که «سرنوشت» تسلط کامل دارد. بنابراین، آن رؤیاها را فراموش کنید، آن خانه‌ی قشنگ‌تر را فراموش کنید، آن دانشکده‌ی خاص را برای فرزندان خود فراموش کنید، زندگی بهتر را فراموش کنید. بردبار باشید و در انتظار مرگ رو به قبله دراز بکشید.
و چه کسی این ادعا را نشنیده است که «موفقیت به بهایش نمی‌ارزد». گویی آدم مجبور است روح خود، زندگی خانوادگی خود، وجدان خود، و مجموعه‌ی ارزش‌های خود را در ازای رسیدن به قله بفروشد. ولی، درواقع، موفقیت نیازی به پرداخت بها ندارد. هر گامِ رو به جلو مثمر ثمر واقع می‌شود.
در هر یک از فصل‌های کتاب«جادوی فکربزرگ» اثر دیویدجِی.شوارتز، ده‌ها فکر، شیوه و اصل سودمند و منطقی می‌یابید که به شما توانایی می‌دهند تا نیروی عظیم فکر بزرگ را به‌کار گیرید؛ تا موفقیت، شادکامی و رضایتی را که بسیار دوست دارید، برای خود کسب کنید. هر شیوه با شرح یک سرگذشت واقعی فوق‌العاده برای شما توضیح داده شده است. بنابراین، شما نه فقط درمی‌یابید که چه کار کنید، بلکه حتی مهم‌تر از آن، متوجه می‌شوید که چگونه هر اصلی را در موارد و موقعیت‌های واقعی اجرا کنید.
ادامه مطلبنمایش کمتر
