شگفتی بساز

رابطۀ من با موفقیت عمدتاً به رابطۀ من با شکست‌های متعدد منجر شده است. اشتباهاتی که طی این سال‌ها بی‌وقفه مرتکب شده‌ام.

شکست‌هایی که با آن‌ها نشستم و به آن‌ها فکر کردم، باعث شد در غیرمنتظره‌ترین زمان‌ها ذره‌ای به موفقیت نزدیک شوم.

این بخش از موفقیت لزوماً نسخه‌ای درمورد چطور موفق شدن نیست.

بیشتر درمورد تعریف موفقیت برای شما، وفادار ماندن به آن و استفاده از شکست به‌عنوان بازتابی برای ایجاد موفقیت خود است!

هیچ‌چیز بهتر از این احساس نیست که بیشتر از آنچه که از شما انتظار می‌رفت در طی یک روز انجام داده باشید.

شما برنامه‌ریزی کردید که پنج کار را امروز صبح انجام دهید.

درنهایت هفت کار را انجام دادید.

با بهره‌وری بیشتر و انرژی به مراتب بیشتر.

آن شادی، آن احساس، زمانی دستاورد واقعی است که فراتر از محدودیت‌ها پیش بروید.

شکستن محدودیت‌هایتان روشی قدرتمند و حتی بدون چشم‌داشت است، برای اینکه بفهمید چقدر توانمند هستید.

هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شوید موفقیت دیگران باعث ایجاد عدم اعتمادبه‌نفس عظیمی در شما می‌شود.

به‌هرحال بلند شوید...

یک سال بعد، آرزو می‌کنید ای‌کاش امروز شروع می‌کردید. امروز شروع کنید!

زمان می‌گذرد و ما را تنها با یکی از این دو چیز باقی می‌گذارد: پشیمانی یا نتیجه.

یک سال بعد شما آرزو خواهید کرد که ای‌کاش دنبال افرادی که دارای افکار منفی‌اند و دائم دیگران را سرزنش می‌کنند نمی‌رفتید.

یک سال بعد شما آرزو می‌کنید که ای‌کاش بیشتر «نه» می‌گفتید.

یک سال بعد شما آرزو خواهید کرد که ای‌کاش بیشتر به خود «بله» می‌گفتید.

یک سال بعد هرگز از نتایج مطمئن نخواهید بود. اما اگر از همین امروز شروع نکنید، مطمئناً پشیمان می‌شوید.

بزرگ‌ترین کاری که می‌توانید برای کمک به موفقیت حرفه‌ای خود انجام دهید چیست؟

وقتی شما متعهد به انجام کاری هستید، مردم مجبور نیستند شما را پیگیری کنند.

همین است...

نحوۀ تفکر ما به مشکلاتمان باعث خواهد شد که دنیا هم همان دیدگاه را به مشکلات ما داشته باشد.

اگر مشکلاتمان را بزرگ کنیم، دنیا هم همین‌طور خواهد بود.

اگر با وجود مشکلاتمان شاد باشیم، دنیا به ما کمک می‌کند شادتر شویم.

درحالی‌که ما (تقریباً همیشه) مشکلاتمان را انتخاب نمی‌کنیم، می‌توانیم نحوۀ پاسخ‌گویی را انتخاب کنیم.

وقتی بر خویشتن تسلط داشته باشیم، مشکلاتمان هرگز نمی‌توانند ما را کنترل کنند.

بزرگ‌ترین تصور غلطی که مردم دارند این است که آن‌ها آدم‌های عجیب و غریب هستند و بقیه متعادلند!

شما همانی هستید که انجام می‌دهید.

نه آنچه می‌گویید که می‌خواهید انجام دهید.

ما خودمان را از طریق افکارمان می‌شناسیم.

اما ما دیگران را از طریق اعمالشان می‌شناسیم.

این برای دیگران نیز صادق است.

آن‌ها نمی‌توانند افکار ما را بخوانند. تنها چیزی که آن‌ها می‌بینند این است که ما چه می‌کنیم.

مهم نیست چه می‌گوییم.

مهم این است که آن‌ها ما را در حال انجام چه کاری می‌بینند.

تعهدات اگر با اقدامات پشتیبانی نشوند چیزی نیستند.

شانس برای کسانی اتفاق می‌افتد که باعث اتفاق افتادن چیزها می‌شوند.

اگر شروع به تولید محتوا کنید، شانس بیشتری برای به‌اشتراک گذاشتن آن توسط افراد مشهور رؤیایی خود دارید.

اگر به هر غریبه‌ای سلام کنید فرصت بیشتری برای یافتن شریک رؤیایی خود دارید. اگر هر روز ایمیل‌های سرد^[1] ارسال می‌کنید، شانس بیشتری برای به‌دست آوردن شغل رؤیایی خود دارید!

اعمال شما شانس شما را تعیین می‌کند. کم‌کاری شما هم همین‌طور. شانس واقعاً خوش‌شانسی نیست.

شانس چیزی است که درنهایت زمانی اتفاق می‌افتد که کار سخت شما نتیجه دهد.

پشتکار معجزۀ یک روزه نیست. انتخاب آگاهانه است که به عادت تبدیل شده است.

چند قسمت اول سریال نتفلیکس شاید خسته‌کننده باشد، بااین‌حال، شما همچنان به تماشای سریال ادامه می‌دهید. به‌نظر می‌رسد، یکی از دوستان به شما گفته است که به تماشا کردن سریال ادامه دهید، زیرا در نهایت جالب می‌شود.

چه می‌شود اگر با اهداف و مسیرمان به همین صورت رفتار کنیم؟

اهداف و مسیر خود را حفظ کنید، حتی زمانی که آن‌ها در اوایل خسته‌کننده هستند، زیرا درنهایت جالب می‌شوند؟

بدون تلاش نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.

نتیجة تلاش‌های مستمر عادت به اجرای کار درست است.

ما فقط یک زندگی داریم.

چرا آن را تنها با یک هویت زندگی کنیم؟

چرا نمی‌توانید کارآفرینی باشید که محتوا نیز تولید می‌کند؟

چرا نمی‌توانید یک شغل اصلی داشته باشید و همچنین نقاشی‌های خود را در اینستاگرام بفروشید؟

چرا در کنار درخواست برای مدرسة بازرگانی^[2] نمی‌توانید یک ورزشکار حرفه‌ای باشید؟

ما آرزوی تازگی داریم، اما به یک زندگی حرفه‌ای رضایت می‌دهیم.

ما میل به تازگی داریم، اما انتخاب می‌کنیم که خود را تنها با یک نقش، یک عنوان، یک وظیفه و عملکرد و یک نام تعریف کنیم.

ما یک زندگی داریم، اما الزام نیست ما یک نفر باشیم.

ثبات و اصالت فرمول جادویی برای شکستن بازی محتواست.

 وقتی بازی محتوا به‌طور جادویی به شما کمک می‌کند که به‌طور منظم (روزانه، سه بار در هفته، هفتگی) تولید محتوا کنید.

خودتان باشید. شما مجبور نیستید شخص دیگری باشید. این باعث می‌شود از روند لذت ببرید. کار سخت را آسان می‌یابید و برای شما بی‌دردسر می‌شود، درحالی‌که همه تعجب می‌کنند که چقدر باید سخت باشد!

اگر اصالت نداشته باشید و به مفهومی خود واقعیتان نباشید برای به ثبات رساندن شخصیتتان مبارزه خواهید کرد. هیچ‌کس نمی‌تواند برای مدت طولانی ظاهرسازی کند.

درست است، نه فقط برای تولید محتوا.

درست است، برای زندگی!

دنیا دائماً برای شما موفقیت و شکست را تعریف خواهد کرد. درک این، چیزی است که به آن خودآگاهی می‌گویند.

کار پیدا کردم. موفقیت است.

کار پیدا کردم با حقوق و مزایای کمتر از فرد دیگری شکست است.

در بیست‌وپنج‌سالگی ازدواج کردم. موفقیت است.

سی‌سالگی طلاق گرفتم. شکست است.

حقیقت این است که قوانین فعلی موفقیت و شکست شما توسط دنیا نوشته شده است.

بروید برای خودتان آن‌ها را بازنویسی کنید.

اگر به آن‌ها وفادار بمانید، مهم نیست که به قول دنیا شکست‌خورده باشید.

اگر به آن‌ها وفادار نمانید، مهم نیست که به قول دنیا موفق باشید.

موفقیت رابطه‌ای است که شما با خودتان دارید.

اگر در حال حاضر از موقعیتی که در زندگی دارید ناراضی هستید، منتظر نباشید تا بفهمید چه کاری باید انجام دهید.

از جایی که در زندگی هستید حرکت کنید!

با یک هدف خاص شروع به آن اکتشاف کنید.

برای شناسایی مقصد منتظر نباشید.

بیرون رفتن به معنای کنار گذاشتن آنچه که دارید نیست؛ به این معنی است که به خودتان فضایی برای کشف چیزهای دیگر بدهید.

اگر در شغلی هستید که از آن متنفرید، اما درآمد خوبی دارید، در آن شغل بمانید. بااین‌حال از نظر ذهنی و احساسی آمادۀ حرکت باشید. از موقعیتتان برای یافتن فرصت‌های شغلی جدید استفاده کنید.

حرفه‌ای، آماتوری است که به‌سادگی هر روز ظاهر می‌شود.

هیچ‌کس حرفه‌ای به دنیا نمی‌آید.

حرفه‌ای، آماتوری است که تکرارهای خود را انجام می‌دهد.

حرفه‌ای، آماتوری است که عاشق این فرایند شده است.

حرفه‌ای، آماتوری است که تمرین و خواب را به تماشای بیش‌ازحد سریال‌های تلویزیونی ترجیح داده است.

حرفه‌ای، آماتوری است که سخت کار می‌کند حتی زمانی که مخاطبی نداشته باشد.

حرفه‌ای، آماتوری است که حتی زمانی که به‌نظر می‌رسد هیچ‌چیز خوب پیش نمی‌رود، پافشاری و سماجت می‌کند تا به هدفش دست یابد.

حرفه‌ای، آماتوری است که حاضر نشد آماتور خوانده شود و تصمیم گرفت که با سخت کار کردنش با شرایط دشوار دست‌وپنجه نرم کند.

حرفه‌ای، کسی است که نظم و انضباط را انتخاب کرده است.

حرفه‌ای، دیگران را به‌خاطر اشتباهاتی که جدی نیستند می‌بخشد.

حتی وقتی می‌دانید که ممکن است همه‌چیز دوباره مثل قبل نشود، عذرخواهی کنید.

چون باید این کار را انجام دهید.

می‌دانید که قرار نیست بخشیده شوید.

بااین‌حال، شما باید ببخشید.

زیرا این کار درستی است که انجام می‌دهید. به عبارتی، همان چیزی که افراد دیگر به‌دنبال آن هستند.

ممکن است تصور کنید اشتباهی از شما سر نزده است، بااین‌حال، اگر عذرخواهی چیزی است که باعث می‌شود دیگران رستگار شوند، کار درستی است.

اجرای کار درست با دلایل همراه نیست. چرا که کار درست بهترین دلیل است.

ارزش و اهمیت خود را با طرز برخوردی که با شما می‌شود ارزیابی نکنید.

دنیا همان‌طور که دوست دارد رفتار کند با شما رفتار خواهد کرد.

شما آن را کنترل نمی‌کنید.

شما فقط می‌توانید انتخاب کنید که به چه کسی گوش دهید.

اگر ارزش خود را با افرادی بسنجید که با شما خوب رفتار نمی‌کنند، باعثش خودتان هستید.

کسی هست که برای شما ارزش قائل باشد. از خودتان شروع کنید.

هر آنچه امروز احساس می‌کنید از بین می‌رود.

حتی چیزی که تصور می‌کنید بدترین چیزی است، همیشه بدترین چیز است؟

وقتی این اتفاق رخ می‌دهد، چنین حسی خواهید داشت.

شما هر روز از خواب بیدار می‌شوید و این اولین چیزی است که به آن فکر خواهید کرد.

تا اینکه یک روز، چنین حسی وجود نخواهد داشت!

مهم نیست چقدر خوشحالید، چقدر غمگینید، فردا به‌یاد نمی‌آورید که چقدر خوشحال یا غمگین بودید.

عواطف و احساسات ما موقتی هستند.

ما آن‌ها را دائمی می‌دانیم.

آنچه شما فکر می‌کنید بدترین چیز در زندگی شماست، بدترین چیز نیست.